Afgelopen vrijdag 27 september reisde ASA1 af naar Velp voor de SOS-competitie. ASA 1 was afgelopen jaar gepromoveerd, terwijl Velp 1 was gedegradeerd. Bij ons speelden op bord 1 t/m 8 respectievelijk Mathieu, Rein, Nick, Wout, Arnout, Lorens, ikzelf en Elijah.

We waren door Velp gewaarschuwd dat het nachtslot er om 20:00 op zou gaan, dus iedereen was vroeg aanwezig, wat ons de gelegenheid gaf om ons voor te bereiden: Nick en Wout speelden nog een oefenpotje, Mathieu deelde zijn laatste inzichten in de sterkte van onze tegenstander, en Rein ontfermde zich over de lokale kat.

Wout was (zoals wel vaker) als eerste klaar. Wout: ‘In mijn opening offerde ik een pion voor activiteit. Mijn tegenstander maakte een fout door ook de tweede pion te slaan. Hierdoor werden mijn stukken zeer actief. Door een leuk kwaliteitsoffer kon ik de koning snel mat zetten.’

Hierna was het de beurt aan Arnout. Arnout: ‘Ik had meteen in de opening al een groot voordeel en kreeg een paard op d6. Mijn tegenstander offerde een kwaliteit tegen een pion om mijn vervelende paard te elimineren, maar zijn stelling bleef slecht. Daarna gaf hij ook nog een stuk weg.’

Nu stonden we 2-0 voor, een zeer goede score. Bovendien was de gemiddelde rating van de aanwezige ASA-spelers flink gestegen door een bezoek van Willy en Tom. Het mocht echter niet baten. Lorens, die een goede stelling had, maakte een fout en moest opgeven. Ook Elijah verloor en een tijdje later kon ook Rein een nul noteren. De oorzaak hiervoor kan gezocht worden in een bepaalde opening (of zoals Rein het formuleerde: ‘de ruilvariant van het Frans moet verboden worden!’)

Hierna waren alleen Nick, Mathieu en ikzelf nog bezig.

Nick: ‘Ik speelde d4 en mijn tegenstander speelde d6. Ik wist de theorie van deze zet niet en ik dacht dat dit gewoon naar een Konings-Indisch zou gaan. Ik had het verkeerd: na een paar zetten stond zijn koning op d8 maar hij had wel een voordeel. Ik zette mijn lopers op b1 en b2 maar door de e5-f6 pionnenstructuur van mijn tegenstander waren ze niet echt sterk. Ik zette dus g4 en g5 om die structuur te verzwakken. Dat lukte en al snel kreeg ik een compleet gewonnen stelling. Ik miste wel de “killer move” en het duurde wel even. Maar naar een paar zetten ruilden we naar pionneneindspel waarin mijn koning heel actief stond. De activiteit was teveel voor hem en na een paar zetten gaf hij op.’

Vrijwel gelijktijdig met Nick was ik zelf klaar. We kwamen in een wat ongebruikelijke stelling waarin ik met wit een pion had op e5 en mijn tegenstander met zwart een pion op e4. Ik slaagde er uiteindelijk in om de pion op e5 te slaan, waarna ik een pion voorstond. Bovendien had mijn tegenstander geïsoleerde dubbelpionnen op c6 en c5. Er waren al behoorlijk wat stukken afgeruild en ik bleef druk zetten op deze dubbelpionnen. Het was niet goed mogelijk voor mijn tegenstander om deze te dekken en ik kwam nog een pion voor te staan. Hierna was mijn overwicht te groot en kon ik met mijn pion doorlopen. Toen de promotie van mijn pion onvermijdelijk werd gaf mijn tegenstander op.

Hierna stond het dus 4-3 voor ons. Alles hing nu af van Mathieu. Helaas verloor Mathieu zijn partij, waarmee de einduitslag 4-4 werd.